- Ιούλιος
- I
Ο έβδομος μήνας του έτους, με 31 ημέρες. Ονομάστηκε Ι. προς τιμήν του Ιουλίου Καίσαρα. Προηγουμένως ονομαζόταν Quintilis, γιατί στο ημερολόγιο του Ρωμύλου και του Νουμά Πομπιλίου ήταν ο πέμπτος μήνας (αρχίζοντας από τον Μάρτιο) του έτους. Κατά τον Μεσαίωνα ο Καρλομάγνος τον ονόμασε μήνα του σανού.II
«Ο μήνας Ιούλιος», φλαμανδική μικρογραφία του 16ου αι. (Μαρκιανή Βιβλιοθήκη, Βενετία).
(Julius). Όνομα παπών της Ρώμης.1. Ι. Α’ ο Άγιος (Ρώμη 290 – 352). Πάπας της Ρώμης (337-352). Ήταν διάδοχος του αγίου Μάρκου και εχθρός των οπαδών του αρειανισμού. Υποστήριξε τον πατριάρχη Αλεξανδρείας, Αθανάσιο, όταν αυτός εκδιώχθηκε από τους Ευσεβιανούς, επικυρώνοντας τη διδασκαλία του στη σύνοδο της Ρώμης (340). Λίγο αργότερα έστειλε τον λεγάτο του στη σύνοδο των Σάρδεων (343) στη Θράκη, η οποία επικύρωσε τις προηγούμενες αποφάσεις και μάλιστα έδωσε το δικαίωμα στους καταδικασμένους επισκόπους να κάνουν έφεση στον επίσκοπο Ρώμης. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 12 Απριλίου.2. I. B’ (Ντέλα Ραβέρε, Σαβόνα 1443 – Ρώμη 1513). Πάπας της Ρώμης (1503-13), διάδοχος του Πίου Γ’. Ήταν ιδιαίτερα δραστήριος άνθρωπος. Θέλοντας να ενισχύσει την παπική εξουσία και την παπική περιοχή, αναμείχθηκε δραστήρια στον ιταλικό πόλεμο (1494-1559). Για να ισχυροποιήσει την Αγία Έδρα και να απελευθερώσει την Ιταλική χερσόνησο από τους ξένους, στράφηκε εναντίον της Βενετίας, η οποία είχε καταλάβει τη Ραβένα. Το 1508 προσχώρησε στην αντιβενετσιάνικη ένωση του Καμπρέ και εξασφάλισε την επιστροφή των πόλεων που του ανήκαν από τη Βενετία. Το 1510 υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Βενετία και έναν χρόνο αργότερα ίδρυσε τον αντιγαλλικό Ιερό Σύνδεσμο (1511), του οποίου ορίστηκε επικεφαλής. Αρχικά οι επιχειρήσεις του ήταν ευνοϊκές για τη Γαλλία, αργότερα όμως εξανάγκασαν τα στρατεύματα του Λουδοβίκου IB’ να εγκαταλείψουν την Ιταλία. Προστάτευσε όσο κανείς άλλος τα γράμματα και τις τέχνες, δημοσίευσε μάλιστα συγχωροχάρτια σε μεγάλη έκταση για να εξοικονομήσει τα απαιτούμενα χρήματα για τα έργα του. Κάλεσε στη Ρώμη διάσημους καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων τον Μπραμάντε για την ανοικοδόμηση του Αγίου Πέτρου, τον Μιχαήλ Άγγελο, στον οποίο παρήγγειλε τον τάφο του και την εκτέλεση του έργου Δευτέρα Παρουσία, τον Ραφαήλ για τη διακόσμηση του Βατικανού και άλλους (Περουτζίνο, Πιντουρίκιο, Σινιορέλι). Εμπλούτισε το μουσείο του Βατικανού τοποθετώντας στην αυλή του περίφημα αγάλματα, ανάμεσα στα οποία o Απόλλων του Μπελβεντέρε, το Σύμπλεγμα του Λαοκόοντα κ.ά.3. I. Γ’ (Ιωάννης-Μαρία ντε Τσιόκι ντελ Μόντε, Ρώμη 1487 – 1555). Πάπας της Ρώμης (1550-55). Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις δραστηριότητες της συνόδου του Τριδέντου ως επίσκοπος Παλεστρίνα (1543). Όταν όμως αργότερα έγινε πάπας, υποβάθμισε τις αποφάσεις της συνόδου, επειδή φοβόταν ενδεχόμενο περιορισμό των παπικών προνομίων.Προσωπογραφία του Ιουλίου Β’, αντίγραφο του Τιτσιάνο Βετσέλιο από πρωτότυπο του Ραφαήλ.
* * *(ΑΜ Ιούλιος)ο έβδομος μήνας τού έτους.[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. λατ. Julius < κύριο όν. Gaius Julius Caesar, επειδή ο τελευταίος είχε γεννηθεί κατά τη διάρκεια τού μήνα αυτού].
Dictionary of Greek. 2013.